γυνή

γῠνή, [dialect] Dor. [full] γυνά, [dialect] Boeot. [full] βανά (v. sub voce), ἡ, gen. γυναικός, acc. γυναῖκα, voc. γύναι (

A

γυνή Alc.Com.32

): dual γυναῐκε S.Ant.61: pl. γυναῖκες, γυναικῶν, etc. (as if from γύναιξ wh. is only found in Gramm., cf. Hdn.Gr.2.643): gen.

γυναικείων Phoc.3

(s. v.l.): [dialect] Aeol. dat. pl.

γυναίκεσσι Sapph.Supp.7.6

: Com. acc.

γυνήν Pherecr.91

: pl. nom.

γυναί Philippid.2

, Men.484, acc.

γυνάς Com.Adesp.1336

, cf. EM243.24,AB86:—woman, opp.man,Il.15.683, etc.: with a second Subst., γ. ταμίη housekeeper, 6.390;

δέσποινα Od.7.347

; γρηΰς (q. v.), ἀλετρίς (q. v.),

δμῳαὶ γυναῖκες Il.9.477

,al.;

Περσίδες γ. Hdt.3.3

: voc., as a term of respect or affection, mistress, lady, E.Med.290, Theoc.15.12, etc.; φαντὶ γυναῖκες the lasses say, Id.20.30; πρὸς γυναικός like a woman, A.Ag.592: prov.,

γ. μονωθεῖσ' οὐδέν Id.Supp. 749

; ὅρκους γυναικὸς εἰς ὕδωρ γράφω (cf.

γράφω 11

) S.Fr.811;

γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει Id.Aj.293

.

II wife, spouse, Il.6.160, Od.8.523, Hdt.1.34, etc.;

γ. καὶ παρθένοι X.An.3.2.25

; opp. ἑταίρα, Is.3.13; γ. γνησία, PEleph.1.3 (iv B. C.); also, concubine, Il.24.497.

III mortal woman, opp.goddess, 14.315, Od.10.228, etc.

IV female, mate of animals, Arist.Pol.1262a22 (dub. sens.), Xenarch.14, etc.— Not to be taken as Adj. in

γυναῖκα θήσατο μαζόν Il.24.58

. (Cf. Ved. gnā- (freq. disyll.), Skt. janis.)